OPŁATY ZA SZYLDY
bozena70
Użytkownik
Witam, prosze o pomoc. Właściciel lokalu usługowego chce wywiesić szyld reklamowy o wielkości 14 mkw, zajmie tym samym pół ściany na której można wywieszać szyldy, ponadto będzie wusiał na ścianie przynaleznej do tarasów, które mają innych waścicieli niż lokal usługowy. Czy w związku z tym wspólnota może żądać od niego jakiejś opłaty za wywieszenie szyldu bądź czy może nie wyrazić zgody na wywieszenie tego szyldu.
Pozdrawiam
Bożena
Pozdrawiam
Bożena
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarze
Wspólnota na taki szyld na części wspólnej musi najpierw wyrazić zgodę a potem określić jej warunki - rozmiar szyldu, czas trwania umowy + opłaty. A na końcu od takiego pożytku podatek zapłacić
Gdyby podmiot odmówił, to zgodnie z umową można mu wypowiedzieć umowę, chyba, że jest na czas określony... :-(
Przykład : opłata za reklamę 200 zł/m-c brutto, udział właściciela - reklamodawcy w NW 10% , Pożytek dla wspólnoty to 180 zł/m-c brutto.
1) z uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt: I ACa 149/09:
"Możliwość korzystania z całej rzeczy jest więc uprawnieniem współwłaściciela przydanym mu przez ustawodawcę i dopóki wykonuje je w ramach określonych w art. 206 k.c. pozostali współwłaściciele nie mogą domagać się wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy. Dopiero, gdy jeden ze współwłaścicieli ma zamiar korzystać z rzeczy wspólnej w zakresie większym niż wynikający z treści art. 206 k.c. możliwe jest zawarcie stosownej umowy o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy wspólnej. ..o drugie konieczność wyrażenia zgody, o jakiej stanowi art. 22 ust. 3 pkt. 4 ustawy o własności lokali, w przypadku umieszczenia reklamy istniałby, gdyby reklama uniemożliwiała korzystanie z okien znajdujących się w budynku lub też naruszała konstrukcję nośną ściany, czego jednak pozwana w żaden sposób nie dowiodła w toku niniejszego postępowania. Nie uczyniła tego również w odniesieniu do pozostałych urządzeń. "
Orzeczenie na stronie czasopisma Zarządca Portal Informacyjny:
http://www.zarzadca.pl/orzecznictwo-sadowe/736-i-aca-14909-umieszczanie-reklam-w-czesci-wspolnej
2) z uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia , sygn. akt: VI ACa 76/10:
"W przedmiotowej sprawie oświadczenie woli złożył tylko potencjalny wynajmujący, który jednostronnie zamierzał narzucić powodowi najem pomieszczeń, z których ten korzysta nieodpłatnie na zasadzie istniejącego podziału quoad usum. Wobec braku zgody powoda na zawarcie umowy najmu o treści wynikającej z oświadczenia woli wspólnoty mieszkaniowej, do zawarcia umowy najmu nie doszło, zaś przedmiotowa uchwała nie może wywołać skutku prawnego w postaci przymusowego obciążenia powoda opłatami za korzystanie z pomieszczenia piwnicznego. Nie istnieje bowiem przepis prawa, który zezwalałby wspólnocie mieszkaniowej na składanie oświadczeń woli o charakterze władczym, którym poszczególni właściciele lokali mieliby obowiązek się podporządkować. Uchwała wspólnoty mieszkaniowej wprowadzająca taki obowiązek musi być uznana za sprzeczną z prawem i z tej przyczyny podlega uchyleniu."
Treść orzeczenia na stronie czasopisma Zarządca Portal Informacyjny:
http://www.zarzadca.pl/komentarze/orzecznictwo-sadowe/1011-vi-aca-7610-najem-nieruchomosci-wspolnej-za-zgoda-obu-stron
Nie masz racji IMO. Jeśli ktoś korzysta z lokalu do wykonywania działalności, to zawsze najemca/właściciel płaci z tego tytułu większe opłaty niż właściciele innych lokali mieszkalnych.
Ta większa opłata pozwala im na umieszczanie informacji o swojej działalności, oczywiście w sposób nie utrudniający korzystania z NW innym właścicielom. Jest rzeczą naturalną, że z prowadzeniem działalności związana jest reklama w postaci szyldów lub innych reklam. Nie można domagać się specjalnych opłat za tego typu reklamy, chyba że zajmują one znaczne powierzchnie NW ograniczając korzystanie z NW innym.
Mylenie się jest rzeczą ludzką, ale ty EDDIE robisz to permanentnie prawie w każdym wpisie.
"""Członek wspólnoty mieszkaniowej jeżeli chce umieścić na nieruchomości wspólnej reklamę powinien uzyskać odpłatną lub nieodpłatną zgodę wspólnoty mieszkaniowej.
Stanowisko to potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 19.06.2007 roku sygn.akt III CZP 59/07.
W sprawie, która trafiła na wokandę sądu członek jednej ze wspólnot mieszkaniowych prowadząc w należącym do niego mieszkaniu praktykę lekarską umieścił on na budynku reklamę bez porozumienia ze wspólnotą mieszkaniową.
W związku tym wspólnota uchwałą ustaliła opłatę miesięczną za korzystanie z części wspólnych nieruchomości. Właściciel lokalu odmówił zapłaty więc wspólnota wystąpiła przeciwko niemu do sądu domagając się zapłaty zaległych opłat, a sąd uznał jej racje."""
To tak pod publiczkę...
Kiedy się mylę, przyznaję się do tego. Po pierwsze napisałem IMO, to oznacza jakbyś nie wiedział "in my opinion - według mojej opinii", to raczej nie jest zwrot wykluczający pomyłkę, a znaczy dokładnie, że jest to moje subiektywne zdanie. Nie upieram się, pisze tylko uzasadnienie tego, co uważam.
Po drugie, wyrwałeś zdanie z kontekstu. Zdanie: oznacza członka wspólnoty, lecz nie oznacza kogoś, kto prowadzi działalność gospodarczą w jednym z lokali budynku wspólnoty, za który płaci znacznie wyższe opłaty od innych. Prowadzenie działalności usługowej czy handlowej w lokalu do tego przeznaczonym różni się znacznie od prowadzenia praktyki lekarskiej we własnym mieszkaniu.
Nie mam czasu na podawaniu orzeczeń, czy uzasadnień sądu, w których jest napisane czarno na białym, że prowadzący działalność ma prawo eksponować szyld i informację o wykonywanej działalności. Prawo to nie oznacza oczywiście, że ktoś umieszcza co chce i gdzie chce. Wspólnota musi mieć kontrolę nad tym.
Nie popadajmy w skrajności, bez przesady.
Aczkolwiek jeśli ściana lokalu gdzie jest prowadzona działalność pozwalałaby na tak dużą reklamę, to nie widziałbym w tym nic złego, pod warunkiem, że innym nie utrudniałaby życia i reklama nie przeszkadzała by w niczym mieszkańcom. Musiałaby być także zaakceptowana przez wszystkich/większość mieszkańców pod względem estetycznym.
Przychylałbym się do opinii, według której, w przypadku bardzo dużej reklamy, czy szyldu wspólnota mogła by oczekiwać jakiejś dodatkowej opłaty za znaczne wykorzystywanie powierzchni części wspólnej.
Powierzchnie budynku, czy ogrodzenia niektóre wspólnoty wykorzystują bardzo skutecznie do uzyskania środków na cele i potrzeby wspólnoty, więc dlaczego nie korzystać z tego?
EDIT:
Uwaga odnośnie wysilania na pouczenia dotyczyła KubyP, a nie Timbera!
Poniżej treść tej uchwały:
Uchwała z dnia 19 czerwca 2007 r III CZP 59/07:
"Określenie zasad korzystania przez właściciela lokalu z części wspólnych budynku w zakresie przekraczającym jego udział w nieruchomości wspólnej może nastąpić w drodze umowy zawartej przez niego ze wspólnotą mieszkaniową. "
Sąd Najwyższy wypowiedział się tutaj jedynie w kwestii czy wspólnota może zawrzeć umowę ze swoim członkiem w zakresie korzystania z nieruchomości wspólnej
- konkretnie wykorzystania elewacji na cele reklamowe, z treści tej uchwały (ani jej uzasadnienia) nie wynika natomiast, aby konieczne było uzyskanie zgody na umieszczenie reklamy.
"Nie jest zatem wykluczona umowa dotycząca wykorzystania elewacji wspólnej ściany zewnętrznej budynku na cele reklamowe przez jednego ze
współwłaścicieli części wspólnych budynku, a zakres korzystania z rzeczy wspólnej nie musi odpowiadać udziałowi we własności, o zakresie korzystania ze
współwłasności decyduje bowiem tylko sposób, jaki w konkretnych okolicznościach da się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez innych współwłaścicieli. Wspólnotę należy zatem wówczas traktować jako ogół współwłaścicieli "
A gdzie jest napisane, w tym orzeczeniu, że uchwała jest niezbędna dla każdego konkretnego przypadku. KubaP napisał: Mamy czynnośc dokonaną, więc trzeba się temu podporządkować.
To dotyczy wszystkich właścicieli, tych co prowadzą i tych co nie prowadzą działalności na terenie wspólnoty czy swych lokalach.
Reasumując reklama na elewacji podlega opłacie niezależnie kto ją tam chce umieścić czy umieścił bez zgody wspólnoty (bezumowne zajęcie NW)
Uchwała z dnia 19 czerwca 2007 r., III CZP 59/07
Sędzia SN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
Sędzia SN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
Sędzia SN Marian Kocon
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa wspólnoty mieszkaniowej "A.W. 9-11"
w S. przeciwko Lechowi S. o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na
posiedzeniu jawnym w dniu 19 czerwca 2007 r. zagadnienia prawnego
przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Szczecinie postanowieniem z dnia 9
marca 2007 r.:
"Czy dopuszczalne jest uregulowanie wzajemnych stosunków pomiędzy wspólnotą mieszkaniową a właścicielem jednego z lokali i współwłaścicielem części wspólnych budynku określających zasady korzystania z części wspólnych budynku przez tego współwłaściciela w drodze odpłatnej umowy cywilnoprawnej?"
podjął uchwałę:
Określenie zasad korzystania przez właściciela lokalu z części wspólnych budynku w zakresie przekraczającym jego udział w nieruchomości
wspólnej może nastąpić w drodze umowy zawartej przez niego ze wspólnotą mieszkaniową.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 26 października 2006 r. Sąd Rejonowy w Szczecinie oddalił powództwo wspólnoty mieszkaniowej "A.W. 9-11" w S. o zasądzenie od Lecha S. kwoty 6875 zł tytułem opłaty za wykorzystywanie elewacji budynku na cele reklamowe.
Przy rozpoznawaniu apelacji powódki Sąd Okręgowy w Szczecinie powziął wątpliwość wyrażoną w przedstawionym zagadnieniu prawnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedstawione zagadnienie prawne dotyczy statusu prawnego wspólnoty mieszkaniowej, niejednolicie pojmowanego począwszy od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr
80, poz. 903 ze zm. - dalej: "u.w.l."). Należy odnotować, że w piśmiennictwie prawniczym uznaje się w zasadzie jednolicie, że wspólnota mieszkaniowa nie jest osobą prawną, rozbieżność poglądów istnieje natomiast w kwestii, czy może być uznana za tzw. ułomną osobę prawną i w konsekwencji za podmiot prawa.
Według poglądu niektórych autorów, wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną wyposażoną w zdolność prawną (art. 331 k.c.), wobec czego ma zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych, odrębną od zdolności prawnej i zdolności do czynności prawych tworzących ją właścicieli lokali, może też posiadać własny majątek. Według innego stanowiska, wspólnota mieszkaniowa co prawda
posiada zdolność prawną i sądową w zakresie zarządu nieruchomością wspólną, jednakże nie może posiadać własnego majątku, przysługuje on bowiem wyłącznie właścicielom lokali. Prezentowane jest także stanowisko, że wspólnota mieszkaniowa nie ma zdolności prawnej, a więc i podmiotowości i w konsekwencji własnego majątku, stroną zaś stosunków prawnych i podmiotem praw są należący
do niej właściciele lokali. Spotykane są też poglądy odmawiające wspólnocie nawet przymiotu jednostki organizacyjnej.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego uznawano, że wspólnota mieszkaniowa ma zdolność sądową. W uzasadnieniu uchwał z dnia 27 marca 2003 r., III CZP 100/02 (OSNC 2004, nr 1, poz. 5) i z dnia 27 listopada 2003 r., III CZP 74/03 (OSNC 2005, nr 1, poz. 6) wyrażono pogląd, że wspólnota korzysta ze zdolności sądowej jako jednostka odrębna od ogółu właścicieli lokali. W uchwałach z dnia 23 września 2004 r., III CZP 48/04 (OSNC 2005, nr 9, poz. 153), z dnia 26 lutego 2006 r., III CZP 5/06 (OSNC 2007, nr 1, poz. 6) i z dnia 24 listopada 2006 r., III CZP 97/06 ("Biuletyn SN" 2006, nr 11, s. 14) oraz wyroku z dnia 10 grudnia 2004 r., III CK 55/04 (OSNC 2005, nr 12, poz. 212) prezentowano jednolity pogląd odnoszący
się do statusu prawnego wspólnoty, że obecnie, po nowelizacji kodeksu cywilnego, istnieją podstawy przemawiające za przyjęciem, iż wspólnota mieszkaniowa ma zdolność prawną w rozumieniu art. 331 k.c., jest więc tzw. ułomną osobą prawną.
Wyposażenie wspólnoty mieszkaniowej w zdolność prawną stanowiło przesłankę rozstrzygnięcia także w wyroku z dnia 17 marca 2006 r., I CSK 63/05 (nie publ.), a jedynie w postanowieniu z dnia 26 stycznia 2006 r., V CSK 53/05 (OSP 2007, nr 2, poz. 14) Sąd Najwyższy nie akceptował podmiotowości wspólnoty.
Rozbieżności dotyczą kwestii, czy zaliczenie wspólnoty do kategorii ułomnych osób prawnych pozwala uznać, że może ona posiadać własny majątek, odrębny od majątku właścicieli lokali (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 2004 r., III CK 55/04, i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2006 r., III CZP 5/06), czy też że może ona nabywać prawa majątkowe tylko do majątku wspólnego właścicieli
(uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2006 r., III CZP 97/06).
Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela pogląd, że wspólnocie mieszkaniowej należy przyznać status tzw. ułomnej osoby prawnej (art. 331 k.c.), wyposażonej w zdolność prawną i sądową, ograniczoną do nabywania praw i obowiązków związanych z zarządem nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 i art. 22 u.w.l.).
Wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną, a jeżeli z mocy art. 6 zdanie drugie u.w.l. może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania (w
ograniczonym zakresie, związanym z zarządem wspólną nieruchomością), to przysługuje jej odrębna zdolność prawna. Wniosek taki płynie także z innych przepisów ustawy o własności lokali; zgodnie z art. 16, wspólnota, a nie jej członkowie, może przed sądem żądać sprzedaży lokalu w drodze licytacji, gdy właściciel lokalu zalega długotrwale z zapłatą należnych opłat. Także z art. 17 wynika, że wspólnota, a nie poszczególni właściciele, odpowiada bez ograniczeń za swoje zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej. Ponadto, zgodnie z art. 21,
zarząd wspólnoty reprezentuje ją na zewnątrz także w stosunkach pomiędzy nią a poszczególnymi właścicielami. Nie można wreszcie pominąć tego, że w uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 14 lutego 2003 r., nowelizującej kodeks cywilny m.in. przez wprowadzenie art. 331 k.c. wskazano, iż hipotezą tego przepisu będą objęte także wspólnoty mieszkaniowe.
Powyższe uwagi implikują twierdzenie, że wspólnota mieszkaniowa, jako ułomna osoba prawna, może zawierać umowy ze swoim członkiem, podobnie jak spółka z ograniczona odpowiedzialnością ze wspólnikiem, czy spółka akcyjna z akcjonariuszem. Ze względu na ograniczone kompetencje wspólnoty, umowy te dotyczyć mogą jednak tylko spraw związanych z zarządem nieruchomością wspólną, w tym także np. będącej przedmiotem rozpoznawanej sprawy kwestii wykorzystania części elewacji budynku na cele reklamowe przez jednego z właścicieli lokali.
Dopuszczalność zawarcia umowy w tym zakresie pomiędzy wspólnotą a jej członkiem istnieje jednak nawet po uznaniu, że wspólnota mieszkaniowa nie może być podmiotem praw i obowiązków odrębnych od praw i obowiązków członków. Przyjęcie, że wspólnota mieszkaniowa oznacza synonim współwłaścicieli nieruchomości nie stoi na przeszkodzie by współwłaściciele w umowie uregulowali korzystanie z rzeczy. Nie jest zatem wykluczona umowa dotycząca wykorzystania elewacji wspólnej ściany zewnętrznej budynku na cele reklamowe przez jednego ze
współwłaścicieli części wspólnych budynku, a zakres korzystania z rzeczy wspólnej nie musi odpowiadać udziałowi we własności, o zakresie korzystania ze współwłasności decyduje bowiem tylko sposób, jaki w konkretnych okolicznościach da się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez innych współwłaścicieli.
Wspólnotę należy zatem wówczas traktować jako ogół współwłaścicieli nieruchomości, poza jednym, będącym drugą stroną umowy. Jeżeli
współwłaściciele reprezentowani przez wspólnotę godzą się na umieszczenie przez jednego z nich tablicy reklamowej na wspólnej ścianie budynku, to mogą kwestie z tym związane uregulować w umowie.
Należy zwrócić uwagę, że przepisy o współwłasności dopuszczają możliwość uregulowania relacji obligacyjnej dotyczącej zarządu pomiędzy jednym ze współwłaścicieli a pozostałymi (art. 205 k.c.). Podobne uregulowanie zawiera art. 28 u.w.l. Oba te przepisy wyraźnie wskazują na możliwość stworzenia stosunku umownego pomiędzy wspólnotą a jej członkiem lub między współwłaścicielami a jednym z nich. Jeżeli istnieje możliwość zawarcia takiej umowy pomiędzy członkiem wspólnoty a wspólnotą, to za dopuszczalne należy uznać także zawarcie pomiędzy
nimi umowy o korzystanie z rzeczy wspólnej także w zakresie przewyższającym udział w nieruchomości wspólnej.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 390 k.p.c., orzekł, jak w uchwale.
Może być umowa, ale nie musi. Do zawarcia umowy wspólnota nie może zmusić właściciela.
W przypadku współwłasności co do zasady umowa nie jest konieczna, ponieważ każdy współwłaściciel ma prawo do współkorzystania z rzeczy, wynika ono ze stosunku współwłasności a więc z mocy samego prawa.
A oto jak do cytowanego powyżej orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2007 roku, sygn. akt: III CZP 59/07 odniósł się Sąd Apelacyjny w Gdańsku uzasadniając wyrok z dnia 17 marca 2009 roku, sygn. akt: I ACa 149/09:
"Na wstępie należy wskazać, iż określenie zasad korzystania z części wspólnej nieruchomości może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami, a w szczególności między wspólnotą mieszkaniowa a jej członkiem. Sąd Apelacyjny podziela pogląd wyrażony w tej kwestii przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 czerwca 2007 r. (III CZP 59/07, OSNC 208/7-8/81) Nietrafne są więc wywody skarżącej, iż wiążącym dla powodów byłoby określenie zasad korzystania z części wspólnej nieruchomości w uchwale. Jednak, co istotniejsze, w ocenie Sądu Apelacyjnego, zawarcie takiej umowy jest dopuszczalne tylko w sytuacji, gdy współwłaściciel ma zamiar korzystać z rzeczy w zakresie szerszym niż to wynika z art. 206 kc. "
http://www.zarzadca.pl/orzecznictwo-sadowe/736-i-aca-14909-umieszczanie-reklam-w-czesci-wspolnej
więcej:
http://www.zarzadca.pl/komentarze/1230-czy-wspolnota-mieszkaniowa-moze-pobierac-oplaty-za-reklamy-
Różnica jest tylko przy naliczaniu/wyliczaniu opłaty za zajęcie części wspólnych pod elementy reklamowe przez członka wspólnoty.
Od pożytku (opłata za umieszczenie reklamy jest pożytkiem dla wspólnoty) dla wspólnoty trzeba odjąć zgodnie z posiadanym udziałem,
kwotę jaka przypada na właściciela chcącego umieścić reklamę na elewacji jego .
Przykład:
LU posiada 12 % udziału w WM. Opłata za reklamę wyliczono na 300 zł/m-c brutto.
Wspólnota wystawia rachunek / fakturę na kwotę 264 zł brutto. (36 zł pożytek przypadający na właściciela lokalu użytkowego - LU)
O wyroku sądu lubelskiego nie wypowiadam się, bo nie znam treści uzasadnienia. Do mnie najbardziej przemawia uchwała Sądu Najwyższego z 19 czerwca 2007 r., III CZP 59/07, w swojej wymowie podobna do wyroku lubelskiego, ale sprawa jest kontrowersyjna i może być (i jest) różnie oceniana.
Dla KubyP już 1 stycznia 1995 było oczywiste, że opłaty za korzystanie z elewacji są dopuszczalne - chylę czoła - ale dla Sąd Apelacyjny w Gdańsku jeszcze 14 lat później nadal błądzi i głosi inne zdanie. Najwyraźniej sąd gdański nie posiada jego geniuszu i przenikliwej znajomości zawiłych kwestii prawnych i ośmiela się orzekać inaczej.
Albo jest to pożytek wspólnoty, albo poszczególnych współwłaścicieli.
W drugim przypadku jeden współwłaściciel płaci pozostałym, pomijając siebie, ale w pierwszym przypadku płaci wspólnocie, więc nie może być żadnych "potrąceń".
Jeżeli właściciele zdecydują, że przychód z reklamy będzie pożytkiem wspólnoty, to w omawianym przypadku rachunek powinien być wystawiony na kwotę 300 zł.
a wspólnota to kto? kto ją tworzy ? czy widziałeś kiedyś wspólnotę mieszkaniową bez właścicieli lokali cymbał.... czego to istota ludzka nie wymyśli ....
Nikomu nie radzę wikłać się w takie herezje. Jeśli wpłata zostanie zaksięgowana na kontach wspólnoty to stanie się pożytkiem w którym partycypuje również nasz 12%-owy właściciel i nie dość że wczesniej nie zapłacił 36 zł, to teraz z kolei załapuje się na kolejne prawie 32 zł...
Teraz kolejnym nonsensem jest fakturowanie mediów we wspólnotach.
Nie rozumiesz, że on partycypuje w tych pożytkach? Wpłaca pieniądze na cele całej wspólnoty, w tym także i na swoją część.
Dodatkową korzyść ma także taką, że od tych 300zł odprowadzi sobie VAT. Jest dokładnie 46,10zł do przodu.
Inni nazywają to normalnymi zasadami wśród podmiotów będących podatnikami VAT, a takich jest olbrzymia większość licząc wpłaty do budżetu państwa, ilościowo chyba też.
Po co te rozważania akademickie? Czy znacie jakąś WM w Polsce,która zażądałaby od wspólwłaściciela pozytku w wysokości 300 zł./mies. i te pieniądze niepotrzebne byłyby dla WM, i rozdzielone wśród pozostałych członków jako ich dodatkowy dochód? Czyli te pieniądze jako nieprzeznaczone na zarządzanie, podlegałyby podatkowi dochodowemu odprowadzanemu przez WM i oddzielnie przez poszczególnych właścicieli? Oczywiście należy zatrudnić księgowego ,żeby rozliczał się z US i wystawiał PIT-y? I kto to doradza? Księgowy? Dla kogo jest to forum?:bigsmile:
Już napisałem dla kogo, ale ugryzłem się w palec:bigsmile: