Demontaż kamer
krysmor
Użytkownik
Witam.
Czy legalnie zamontowane kamery na podstawie uchwały mogą być zdemontowane przez nowy zarząd bez stosownej uchwały?
Czy legalnie zamontowane kamery na podstawie uchwały mogą być zdemontowane przez nowy zarząd bez stosownej uchwały?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarze
Nie . Zarząd WM powinien uzyskać uchwałę ogółu właścicieli lokali na ich demontaż .....
Zarząd wspólnoty jest kumaty skoro zdemontował to widocznie były nieprawidłowości przy ich zakładaniu i nie chce odpowiadać przed UDO. Nie podano szczegółów więc wszystko w sferze domysłów.
Boże - widzisz i nie grzmisz. Piramidalna bzdura, że aż odechciewa się czytać do końca. Idąc tym tropem montaż lampy na elewacji wymaga zgody >wszystkich< właścicieli. Poza tym co to jest UDO? Chyba UODO. No i kto napisał, że kamery zostały zdemontowane? Nic takiego nie padło. Czasem naprawdę lepiej milczeć niż pisać takie bzdury!!! Powtórzę - kamer boją się ci, którzy mają coś na sumieniu. Np. ktoś, kto robi sąsiadom/wspólnocie złośliwości...
Jeśli duża wspólnota ( dziś powyżej 3 lokali ) podejmie uchwałę o montażu monitoringu, to niezadowolony właściciel może zaskarżyć uchwałę. Jeśli nie zaskarży montuje się monitoring. I staje się on cześcią NW. Jak inne instalacje.
By usunąć monitoring potrzebna jest uchwała WM, którą to uchwałę też można zaskarżyć,
uwl
Art3.2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
Dawno takich banialuk nie czytałem . We wspólnocie nie ma "Prywatnych funduszy" ...
W momencie wpłaty środków z zaliczki na konto WM, One stają się majątkiem wspólnym właścicieli lokali tworzących daną WM (w wielu orzeczeniach sądowych tak zapisano) . Ich wydatkowanie jest oparte na uchwałach właścicieli lokali, jak "Plan Gospodarczy" czy "Plan remontowo -inwestycyjny NW ". Dlatego w celu wyposażenia NW w dodatkowe urządzenia czy instalacje potrzebna jest uchwała większościowa właścicieli lokali (dotyczy dużych WM, powyżej 3 lokali). Podobnie jest, gdy takie instalacje czy urządzenia chce się zdemontować.
[Uchwała wspólnoty mieszkaniowej, na podstawie której objęto
współwłasnością przymusową – w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24
czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903
ze zm.) – środki pieniężne zgromadzone na tzw. funduszu remontowym
wspólnoty, jest niezgodna z prawem (art. 25 ust. 1 ustawy)./b]
Powiedz to Grafen 2 który stwierdził, że We wspólnocie nie ma "Prywatnych funduszy"
Czytaj ze zrozumieniem i nie mąć ludziom w głowach.
W sprawie rozpoznawanej przez WSA w Bydgoszczy 16 czerwca 2015 r. , II SA/Bd 1439/14 skarżący zrealizowali roboty bez zgody współwłaścicieli w części wspólnej budynku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny odniósł się w uzasadnieniu wyroku do kwestii wykazania prawa dysponowania nieruchomością
w sytuacji wykonywania robót w części wspólnej budynku, podczas gdy współwłaściciele nie wyrażają na te roboty zgody.
Zdaniem sądu przy zastosowaniu art. 51 ustawy Prawo budowlane, wymagane jest wykazanie się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, przez które zgodnie z art. 3 pkt 11 tej ustawy należy rozumieć: tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych. Powyższy przepis pojęcie tytułu prawnego do nieruchomości wiąże z "prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane".
Rozważania na temat wymagalności prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w postępowaniach prowadzonych w oparciu o art. 51 Prawa budowlanego należy rozpocząć od tego, że w postępowaniu dotyczącym udzielenia pozwolenia na budowę lub przy zgłoszeniu budowy albo robót budowlanych ustawodawca nie wymaga udokumentowania posiadania prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane przez inwestora, lecz wprowadza obowiązek przedłożenia tzw. oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego). Podobny obowiązek został wprowadzony w procedurze legalizacyjnej, określonej w art. 48 i art. 49b Prawa budowlanego, natomiast uregulowania zobowiązującego inwestorów do przedłożenia oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane nie zawiera art. 51 Prawa budowlanego.
W kwestii tej wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 10 stycznia 2011 r. II OPS 2/10, stwierdzając, że przepis art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane nie stanowi podstawy do wydania decyzji nakładającej na inwestora obowiązek złożenia przewidzianego w art. 32 ust. 4 pkt 2 tej ustawy oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W orzeczeniach wydawanych po podjęciu tej uchwały (m.in. wyrok NSA z 1 lutego 2013 r. II OSK 270/12, wyrok NSA z 23 stycznia 2014 r. II OSK 1997/12) podkreśla się, że NSA odróżnił "prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane" od dokumentu stanowiącego "oświadczenie" o posiadaniu tego prawa. W tezie wspomnianej uchwały II OPS 2/10 NSA wypowiedział się wyraźnie jedynie w zakresie czynności procesowej, jaką jest złożenie dokumentu w postaci oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, nie stwierdził natomiast, że w procesie legalizacyjnym prowadzonym w oparciu o art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego kwestia prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane nie ma znaczenia. Wręcz przeciwnie, z uzasadnienia uchwały wynika, że nie można wykluczyć, iż organ nadzoru budowlanego, prowadząc postępowanie naprawcze w trybie art. 51 Prawa budowlanego, po ustaleniu w postępowaniu dowodowym, że inwestor nie ma wymaganego prawa do terenu na cele budowlane w świetle art. 4 Prawa budowlanego, wyda decyzję na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1, która może także nakazywać rozbiórkę obiektu. W takim przypadku podstawę rozstrzygnięcia stanowić będzie jednak ustalenie, że inwestor nie dysponuje i nie dysponował prawem do nieruchomości na cele budowlane, a nie to, czy ma przedłożyć oświadczenie o posiadaniu takiego prawa.
W przedmiotowej sprawie, wykonane roboty budowlane są zgodne ze stanem prawnym, natomiast wymagana przepisami prawa dokumentacja nie zezwala na zalegalizowanie samowolnie wykonanych robót budowlanych.
Postępowanie naprawcze uregulowane w art. 51 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego nie polega na dostosowaniu dokumentacji do istniejącego stanu. Powyższy przepis stanowi o nałożeniu obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem. Nałożenie zaś obowiązku przedłożenia określonych dokumentów, nie jest nałożeniem obowiązku wykonania określonych czynności w rozumieniu powyższego przepisu.
W sytuacji, gdy skarżący nie wykazali się dowodem stwierdzającym prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, tj. zgodą współwłaścicieli budynku na wykonane roboty budowlane bądź zgodą zastępczą wydaną przez sąd powszechny, to organ miał podstawy do nałożenia obowiązku na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, który ma za zadanie doprowadzić wykonane roboty budowlane do doprowadzenia obiektu do stanu poprzedniego, ponieważ doszło do stanu braku zgodności z prawem, przez którą rozumie się nie tylko zgodność z przepisami technicznymi, lecz także zbadanie przez organy nadzoru budowlanego prawa inwestora do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Zdaniem składu orzekającego, w sprawie niniejszej aczkolwiek w postępowaniu naprawczym prowadzonym na podstawie art. 50 i 51 prawa budowlanego organy nadzoru budowlanego nie są zwolnione od badania posiadania przez inwestora prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane w postępowaniu dowodowym prowadzonym zgodnie z procedurą administracyjną np. na podstawie dokumentów stwierdzających tytuł prawny do nieruchomości, dokumentów prywatnych, z których wynika uprawnienie do wykonania robót budowlanych czy orzeczenia sądu zastępującego zgodę współwłaścicieli na wykonanie robót budowlanych. Za taką interpretacją przepisów Prawa budowlanego regulujących tryb naprawczy przemawia również treść art. 4 ustawy Prawo budowlane, zgodnie z którym każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowanego z przepisami.
Skład Sądu podziela stanowisko zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 26 marca 2013 r. II OSK 2183/11 że: "1. Niedopuszczalna jest taka interpretacja art. 51 ust. 7 Prawa budowlanego, według której roboty budowlane wykonane bez wymaganego pozwolenia na budowę mogą być uznane za zgodne z prawem w sytuacji, gdy inwestor nie wykazał prawa do dysponowania oznaczoną nieruchomością na cele budowlane.
2. Nie ma podstaw prawnych do tego, aby z kompetencji organów nadzoru budowlanego prowadzących postępowanie w trybie przepisów art. 50-51 Prawa budowlanego wyłączyć uprawnienie do badania czy inwestor posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane".
W orzecznictwie NSA ugruntowany został pogląd, że prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w zależności od dodatkowych ustaleń, może być badane przez organy nadzoru w postępowaniu naprawczym (por. wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. sygn. akt II OSK 1997/12) Wobec powyższego, w ocenie Sądu, wymaganym dokumentem w przedmiotowej sprawie było wykazanie się przez skarżących tytułem prawnym do budynku, w którym dokonano zmiany w ścianie zewnętrznej budynku stanowiącego część wspólną budynku z innymi współwłaścicielami.
Źródło: CBOSA
We wspólnocie powyżej 3 lokali wystarczy uchwała , by móc złożyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane . Jeśli lokali jest 3 lub mniej oświadczenie muszą złożyć wszyscy właściciele lokali.
Tym razem grafen ma rację. Środki wpłacone na konto wspólnoty stają się majątkiem wspónoty. A każdy z właścicieli ma roszczenie do rozliczenia tych środków. Np. rozliczenie zaliczek na koniec roku.
Jeśli twierdzisz, że na koncie wspólnoty są jakieś prywatne srodki, to idź do banku i spróbuj je zdjąć. :-)
Od czasu uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 21 grudnia 2007 r., III CZP 65/07 nikt nie ma wątpliwośći, że środki zgromadzone na FR są majątkiem wspólnoty a nie składnikiem majątku poszczególnych właścicieli.
I tylko wspólnota, poprzez uchwały, może nimi dysponować
Uchwała 7 sędziów ma moc ZASADY PRAWNEJ.
WM nie jest właścicielem nieruchomości wspólnej, tylko nią zarządza art. 22.1 i 22.2 uwl. Właściciel ma prawo do rozporządzania swoją własnością art. 199 kc.
Prace budowlane na części wspólnej nieruchomości są co do zasady czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu, by wykonać roboty budowlane trzeba poosiadać prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane art. 32.4.2 Prawo budowlane
i ma zastosowanie art. 199 kc.
Jak nie jest właścicielem ?
jeżeli tak by było, to nikt by od WM nie żądał zgody na dysponowanie nieruchomości na cele budowlane , bo Wspólnota Mieszkaniowa to właściciele lokali z posiadanymi udziałami w NW . Tylko właściciel może taką zgodę wydać . Nawet sama WM na wykonywanie prac z Planu remontów musi posiadać zgodę właścicieli lokali na dysponowanie nieruchomości na cele budowlane
Sąd Najwyższy na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 grudnia 2007 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Winiewskiego, po rozstrzygnięciu zagadnienia prawnego przedstawionego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego we wniosku z dnia 30 kwietnia 2007 r.:
"Czy zdolność wspólnoty mieszkaniowej do nabywania praw i obowiązków (art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, jedn. tekst ( Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zm.) na swoją rzecz jest równoznaczna ze zdolnością do nabywania ich do wspólnego majątku właścicieli lokali wchodzących w skład określonej nieruchomości?"
To po co żeś się odezwał, ujawniłeś swoją ignorancję
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego
z dnia 17 marca 2022 r. II OSK 833/21
Teza
Przepis art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego nie stanowi podstawy do wydania decyzji nakładającej na inwestora obowiązku złożenia oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Czym innym jest żądanie przedłożenia oświadczenia, a czym innym to, czy inwestor posiada taki tytuł. Nie można wykluczyć, iż organ nadzoru budowlanego prowadząc postępowanie naprawcze uregulowane art. 51 Prawa budowlanego, po ustaleniu, że inwestor nie miał i nadal nie ma wymaganego ustawą prawa do terenu na cele budowlane, skorzysta z uprawnienia określonego w art. 51 ust. 1 pkt 1 i wyda stosowne do ustalonego stanu faktycznego rozstrzygnięcie, którym może być decyzja nakazująca rozbiórkę. W takim przypadku podstawę rozstrzygnięcia stanowiłoby ustalenie, że inwestor nie dysponuje i nie dysponował prawem do nieruchomości na cele budowlane, a nie to czy ma przedłożyć oświadczenie o posiadaniu takiego prawa. Za taką interpretacją przepisów prawa budowlanego regulujących tryb naprawczy przemawia również treść art. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym każdy ma prawo zabudowy nieruchomości gruntowej, jeżeli wykaże prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod warunkiem zgodności zamierzenia budowlanego z przepisami. Tym samym wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane ma zasadnicze znaczenie dla wszelkich inwestycji budowlanych.
• Legalis
• Prawo budowlane, Art. 4, Art. 32 ust. 4 pkt 2, Art. 51 ust. 1 pkt 2
Numer 2686248
Ale WM została powołana do zarządu (zarządzania) nieruchomością wspólną w tym również w kwestii zwiazanej z obowiązkami wynikającymi z prawa budowlanego.
Zgodnie z prawem budowlanym, przez prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane należy rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.
I powtórzę jeszcze raz. W WM do 3 lokali włacznie oświadczenie składają wszyscy właściciele. Jeśli lokali jest powyżej 3 oświadczenie składa zarząd na podstawie uchwały właścicieli.
Jeśli roboty prowadzi indywidualny właściciel i roboty dotyczą NW, to on składa oświadczenie ale za zgodą WM lub na podstawie orzeczenia sądu.
Zgoda WM, to zgoda wszystkich we WM liczącej do 3 lokali. W WM powyżej 3 lokali jest to uchwała.
W Pb chodzi o zarząd trwały wynikający z UGN i na pewno nie dotyczy zarządu WM.
W tym poście sam sobie zaprzeczasz ale tak pisać to tylko ignorant potrafi. Zapamiętaj raz na zawsze, że WM tworzy ogół współwłaścicieli czyli ludzie a nie rzeczy.
Owszem wspólnotę tworzą właściciele lokali, ale o tym czy to do zarządu tą wspólnotą mają zastosowanie zapisy kc czy uwl, decyduje liczba lokali. Tych wyodrębnionych i tych niewyodrębnionych.
UNG nie ma zastosowania we WM w tym konkretnym przypadku , to dotyczy tylko nieruchomości Gminy . Pozwolenie na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane wydają właściciele lokali tworzący daną WM , podejmując stosowną uchwałę, reprezentowani przez Zarząd WM.
Przestań już pajacować, bo się pól Polski z ciebie śmieje
Co wpis to pokazujesz swój brak wiedzy dotyczący współwłasności. Kodeks cywilny i ustawa o własności lokali mają zastosowanie we wszystkich wspólnotach lokalowych. Do małych wspólnot lokalowych nie ma zastosowania Rozdział 4 uwl. Zarząd nieruchomością wspólną gdzie art. 19 stanowi: Jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż trzy, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności.
Spójrz w lustro to zobaczysz pajaca.
Dotyczy: w Prawie budowlanym słowo zarząd chodzi o zarząd trwały wynikający z art. 43 UGN i na pewno nie dotyczy zarządu WM.
Nie ćpaj więcej. ;-)
Abstrahując nieco od tematu kamer , których założenie nie wymaga ani pozwolenia ani zgłoszenia robót budowlanych, więc też nie jest potrzebne składanie oświadczeń o posiadanym prawie do dysponowania nier. na cele bud.
https://serwisy.gazetaprawna.pl/nieruchomosci/artykuly/8253884,prawo-do-dysponowania-nieruchomoscia-na-cele-budowlane-oswiadczenie.html
Autor tego artykułu powinien być bardziej wiarygodny, niż chorobliwie pobudzony adad.
Współwłasność ułamkową charakteryzuje przysługujący każdemu współwłaścicielowi określony ułamkiem udział w prawie własności rzeczy. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli, jednakże do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. Złożenie oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu i wymaga zgody wszystkich współwłaścicieli.Zgoda powinna być wyrażona w sposób wyraźny i nie jest jednoznaczna z brakiem sprzeciwu. W braku wymaganej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli.
Jeżeli kamery są własnością wspólnoty mieszkaniowej, to zarząd w uzasadnionych przypadkach może je zdemontować (w celu naprawy, albo gdy w tym miejscu dochodzi do uszkodzenia, np. elewaacji, czy samych kamer), jednak jeżeli to rzecz cudza winien zwrócić sie do właściciela o ich demontaż, w przypadku, gdy właściciel nie podejmie działań, to dalszy tok postępowania wymagałby szczegółowych wyjaśnień.
Kto jest właścicielem kamer?