Zgodnie z wieloma wyrokami różnych Sądów, balkon jako elewacja (ściana przednia) należy do części wspólnej, najczęściej do elewacji całego budynku mieszkalnego. Rozumiem, że naprawy wymaga część ściany przedniej przynależnej do twojego balkonu ( przestrzeni, którą wykorzystujesz do własnych potrzeb). W takiej sytuacji nie masz obowiązku udostępnienia wejścia na balkon przez swój lokal mieszkalny, ale....
Musisz sam sobie odpowiedzieć na pytanie co zyskasz, a co stracisz w wyniku takiego działania?
Mianowicie jeżeli nie udostępnisz przejścia przez swój lokal, Zarządca nieruchomości będzie musiał naprawić elewację z zewnątrz ( ekipa z rusztowaniem) co znacznie podniesie koszt takiej naprawy o kilka dobrych tysięcy, za którą i tak zapłacisz. Koszt napraw zostanie pokryty z odpowiedniego funduszu na który się składają wpłaty wszystkich właścicieli lokali więc Twoje też. Po drugie raczej nie zostanie to dobrze odebrane przez współmieszkańców. Po trzecie taki remont może się odwlec w czasie ( koszty, odpowiednia ekipa), nie każda wspólnota ma duże zasoby pieniężne. W grę wchodzą jeszcze walory estetyczne, bezpieczeństwo itp. itd.
A co możesz zyskać?
W zamian za udostępnienie na kilka godzi przejścia przez mieszkanie i wejście na balkon możesz mieć szybko i sprawnie naprawioną elewację bez wysokich kosztów dla wspólnoty, brak sporów, poprawę bezpieczeństwa dla wszystkich mieszkańców i estetykę elewacji.
Oczywiście wybór należy do Ciebie.

Rozumiem Twój problem. Najrozsądniej byłby się po prostu dogadać. Być może uda się po przedstawieniu sprawy, wyegzekwować od właścicieli tych lokali (dobrowolną) cegiełkę na remont. Przecież taki podmiot gospodarczy może przeprowadzić remont lub naprawę na własny koszt. Myślę, że takie działanie byłoby mile widziane w oczach pozostałych i kończyło spór.
Możesz też pominąć zarząd, napisać projekt uchwały, powołując się w niej na wspomniany wyżej zapis 12.3 ustawy ( warto, też mieć gotowe uzasadnienie). Przypomnę tu tylko, że każdy członek wspólnoty mieszkaniowej ma pełne prawo złożenia projektu uchwały podczas zebrania wspólnoty mieszkaniowej. Projekt taki może zostać szczegółowo omówiony przez wnioskodawcę, a następnie poddany pod głosowanie. Co do większości, to cóż po prostu musi być.

Zacznijmy od tego, że wspólnoty mieszkaniowej nie trzeba zakładać. Powstaje ona automatycznie, na mocy prawa, gdy właściciel nieruchomości gruntowej wyodrębni pierwszy lokal mieszkalny i przeniesie jego własność na inny podmiot. Członkiem wspólnoty mieszkaniowej stajesz się więc automatycznie, gdy podpiszesz akt notarialny zakupu mieszkania (lub darowizny)
Jak wynika z powyższych informacji nie jest konieczne podejmowanie żadnych kroków do założenia wspólnoty mieszkaniowej. Każdy nowy nabywca lokalu danej nieruchomości staje się jej członkiem z automatu, w momencie podpisania umowy.
Trzeba jednak podkreślić, że po powstaniu wspólnoty należy jak najszybciej wybrać jej zarząd na spotkaniu organizacyjnym – dzięki temu będzie można uzyskać NIP oraz REGON, które pozwolą na podejmowanie uchwał, a także ustalenie konta bankowego, na który mieszkańcy będą mogli wpłacać określone stawki na zarządzanie wspólnymi częściami nieruchomości.

Podsumowując, oto pięć kroków do powołania zarządu wspólnoty i ustalenia zasad jej funkcjonowania:

1. Wybranie zarządu podczas pierwszego spotkania organizacyjnego.
2. Uchwalenie planu gospodarczego na dany rok oraz podjęcie pierwszych uchwał, m.in. o wysokości miesięcznych zaliczek na bieżące opłaty i sprawowanie zarządu, o sposobie prowadzenia ewidencji pozaksięgowej oraz utworzeniu funduszu remontowego.
3. Zgłoszenie wspólnoty mieszkaniowej w urzędzie statystycznym, aby nadać jej REGON (w ciągu 14 dni od powołania zarządu) oraz w urzędzie skarbowym, aby nadać jej numer NIP (w ciągu 30 dni od nadania numeru REGON).
4. Wyrobienie pieczątki oraz założenie rachunku bankowego wspólnoty.
5. Zarząd zawiera pierwsze umowy, które umożliwiają bieżące funkcjonowanie nieruchomości (o dostawę mediów: energii elektrycznej, wody, ogrzewania, o konserwację obiektu i wywóz nieczystości itp.).