Jeżeli garaż jest lokalem, to nie ma obowiązku urządzania w nim miejsca dla niepełnosprawnych. Gdyby okazało się, że deweloper w ten sposób omija przepisy, współwłaścicielom garażu przysługuje roszczenie o zapłatę (odszkodowanie, roszczenia z rękojmi - zależy od stanu faktycznego).

Podstawa prawna to paragraf 18 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. (Dz. U. 2002 Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:

1. Zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, miejsca postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.

2. Liczbę i sposób urządzenia miejsc postojowych należy dostosować do wymagań ustalonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby miejsc, z których korzystają osoby niepełnosprawne.

Nie ma jednak obowiązku urządzania takiego miejsca w garażu podziemnym, nic nie toi na przeszkodzie, aby je wyznaczyć na terenie zewnętrznym.

"Zakłady gazownictwa dostarczające gaz do wspólnot mieszkaniowych i spółdzielni nie zawierają umów z poszczególnymi odbiorcami w lokalach, dlatego nie mają danych co do liczby gospodarstw domowych w budynku i naliczenia opierają na tym co przekażą im zarządcy. Gdyby informacje były rzetelne, do kuriozalnych podwyżek by nie doszło. Teraz błędne naliczenia trzeba będzie korygować, jeżeli dojdzie do uchwalenia zapowiadanej przez ministra Sasina ustawy, spółki gazownicze dokonają tych korekt wstecz od stycznia począwszy i bez konieczności składania wniosków przez zarządców. "

Więcej na ten temat w artykule: "Gigantyczne podwyżki cen gazu we wspólnotach mieszkaniowych"
Artykuł na stronie czasopisma Zarządca Portal Informacyjny
https://zarzadca.pl/artykuly/gigantyczne-podwyzki-cen-gazu-we-wspolnotach-mieszkaniowych

Klauzula zobowiązująca nabywcę do ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej jest klauzulą niedozwoloną. Nabywca jest bowiem jedynie posiadaczem, nie przysługuje mu prawo własności, nie może podejmować decyzji dotyczących nieruchomości wspólnej, dlatego też nie może być obciążany przez dewelopera kosztami, na które nie ma wpływu. Nabywca nie jest najemcą lokalu, takie obciążenie to dodatkowe i nienależne przysporzenie dla dewelopera. To klauzula niedozwolona, brak podstaw do zapłaty. Tego typu zapis został wpisany do rejestru klauzul niedozwolonych. Proszę się zapoznać z fragmentem uzasadnienia wyroku:

"Zatem zgodnie ze wspomnianym przepisem wydatki związane z otrzymaniem lokalu ponosi tylko i wyłączenie
właściciel lokalu, a nie jego posiadacz. W ocenie Sądu nie można zatem uznać za zgodne z zasadami współżycia
społecznego przerzucenie tych kosztów na osobę, która nie jest właścicielem lokalu, a tym samym członkiem wspólnoty
mieszkaniowej, ma obowiązek pokrywania wydatków związanych z lokalem, ale nie ma prawa np.: głosowania w
sprawach związanych z ustalaniem przez wspólnotę wysokości tych wydatków. Ponadto, gdyby wspomnianego zapisu
w umowie nie było, wówczas sytuacja konsumenta byłaby dużo korzystniejsza, gdyż ponosiłby wydatki dopiero od
momentu stania się właścicielem lokalu. Dodatkowo, takie rozwiązanie może skutkować tym, iż pozwany mając świadomość, że konsument ponosi koszty utrzymania lokalu od chwili jego wydania może nie mieć dostatecznie dobrego argumentu ekonomicznego do szybkiego przeniesienia własności lokalu.Jest to sprzeczne z dobrymi obyczajami, narusza równowagę stron na niekorzyść konsumenta i narusza również rażąco jego interesy, w tym wypadku głównie ekonomiczne.
Konsument, na podstawie powyższej klauzuli jest bowiem zobowiązany ponieść koszty, których nie musiałby uiszczać
na podstawie przepisów prawa, w ten sposób uszczuplony zostaje jego majątek. Takie samo stanowisko zajął Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Raporcie ze stycznia 2014 roku
„Konsument na rynku deweloperskim” (str. 73-74). Z tych względów na mocy art. 3851 § 1 w zw. z art. 3853 pkt 9 k.c. uznano powyższe postanowienie za niedozwolone postanowienie umowne

Złożyć oświadczenie o braku podstaw, deweloper może wystąpić do sądu o zapłatę, wtedy trzeba będzie prowadzic proces. Można też zapłacić dla świętego spokoju. Na gruncie prawnym roszczenie o zapłatę dewelopera jest bezzasadne, ponieważ to ten deweloper jako właściciel lokali niewyodrębnionych dzierżył udziały w nieruchomości wspólnej. Wskazana klauzula jest abuzywna i nie wiąże. Należałoby rozpatrzyć zatem te sprawę w taki sposób, jakby tej klauzuli w zakresie dotyczącym udziałów w nieruchomości wspólnej nie było.
Czy uważa Pan, że deweloper może obciążać nabywcę kosztami utrzymania osiedla na etapie sprzedaży lokali? Idąc takim tokiem rozumowania, to pownien Pan pokryć koszty uszkodzonych latarni, czy bramy garażowej, albo zapłacić za doposażenie obiektu.