[/quote]
Czy w takim razie można uchwałę podjętą w ten sposób podważyć, skoro ...[/quote]

Moim zdaniem można.

Z tym, że przewija się w tym wątku błąd w interpretacji tego co zrobił zarządca. Który utrudnia ocenę sytuacji. Która jest jak się rzekło nawet newralgiczna. Czyli trudna dość do oceny.

Zarządca nie wybrał samodzielnie wadliwej metody obliczenia głosów. On zastosował właściwą metodę obliczania głosów - czyli większościową.
On przyjął wadliwy sposób obliczenia większości głosów poprzez wadliwe wyliczenie udziałów. Nieznane ustawie. Te znane w ustawie wynika z art. 3 ust. 3 zd. drugie. On ten przepis samodzielnie obszedł dookoła i wyliczył udziały gminy za pomocą różnicy udziałów.

IMO ten sposób obliczenia miałby szanse obrony w sądzie, jedynie gdyby zarządca metodę tego obliczenia wprowadził dla tej wspólnoty drogą uchwały - i to przegłosowanej w trybie 1:1. Wprowadzonym, jak chce art. 23 ut. 2a, na wniosek 1/5 uprawnionych do glosowania. Tylko wtedy.
Gdyby zarządca tak się zachował i prawidłowo wprowadził metodę obliczania poprzez różnicę, to wszystkie uchwały zapadłe od tego momentu byłyby już zgodne z dyspozycją art 23. ust 2, w szczególności byłyby zgodne z tym co po przecinku mówi ten przepis od słowa "chyba". Ponieważ zarządca uzyskałby zgodę na liczenie udziałów za pomocą różnicy i uzyskałby ją w trybie 1:1, jednie dostępnym w chwili podejmowania tej uchwały dla tej wspólnoty.


Tryb 1:1 jest własnie do takich sytuacji awaryjnych. Niech będzie, że newralgicznych. A zarządcy zależało, żeby go ani razu nie zastosować.
Moim zdaniem zupełnie pominąć trybu 1: 1 się tu nie dało i zarządca popełnił tu taki błąd, który powoduje, że uchwała/uchwały nadają się wręcz do stwierdzenia ich nieistnienia (art. 189 kpc).

Jak Zarządca ma ci wskazać przepis z kodeksu cywilnego o nakazaniu okazania, skoro przestępstwo ukrywania reguluje kodeks karny?

Przecież gdyby te regulacje istniały równolegle w dwóch kodeksach, to funkcjonowałaby najczęściej we wzajemnej kolizji interpretacyjnej. Dlatego istnieje tylko jedna norma - sformułowana poprzez zakaz. A zakazy regulowane są generalnie w kodeksie karnym, panie Prezesie. Tak się składa.

Podstawy teorii prawa się kłaniają.

Sprawa jest jasna jak Słońce i nie ma powodu jej dodatkowo komplikować. I nie ma nic wspólnego z czynem społecznym z lat minionych, ponieważ chodzi o wynagrodzenie za pracę dla konkretnej osoby.

W uchwale wymieniono poszczególnych członków zarządu i przypisano im kwoty wynagrodzeń?
Jeśli tak, to osobie zmarłej wynagrodzenie się nie należy. Zmarły to zmarły. Wynagrodzenia nie pobiera, bo nie żyje. Zatem podstawa prawna i faktyczna dla wypłaty wynagrodzenia wygasa.
A roszczenie o wynagrodzenie osoby zmarłej jeszcze nie jest dziedziczone, o ile mi wiadomo?
Zatem wypłata tej kwoty z konta wspólnoty była i jest bezprawna. Natomiast jeżeli pozostali członkowie dzielą się tym łupem na boku - to już jest zwykła kradzież. Dziwne, że tego nie ukryli w sprawozdaniu finansowym. Widocznie zabrakło wyobraźni?

Zatwierdzanie kolejnych planów gospodarczych z kwotą przynależną konkretnej osobie jest tu faktem bez znaczenia prawnego. Kwota przysługiwała osobie, nie zarządowi jako całości. Zarząd nie ma zdolności prawnej do pobierania cudzych wynagrodzeń. Wynagrodzenia, choćby za prace społeczną przysługują ludziom, nie organowi.
Czy ludzie którzy dzielili się tą kwotą wykazali je w swoich zeznaniach rocznych PIT? Bo pobrane wynagrodzenia za pracę społeczna wprawdzie nie sa opodatkowane, ale powinny być w zeznaniach wykazywane jako przychód nieopodatkowany. To jaki przychód wykazywali przez dwa lata z rzędu owi żyjący członkowie zarządu?
Żeby chociaż w skarbówce się zgadzało, to powinni wykazywać zawyżony, ponieważ pobierali prawdopodobnie zawyżone wynagrodzenia.

No i znowu mamy RODO. Temat chyba we wspólnotach już nie do wygrania!!
Zasłanianie się RODO często służy maskowaniu kradzieży wspólnych pieniędzy. Wygląda na to, że tak jest i w tym przypadku. RODO świetnie służy złodziejom. Rzadko wspólnocie. Administrator kryje tyłek ludziom z zarządu?

Jeśli chodzi o stan prawny dot. zebrań to przepisy są w oczywisty sposób sprzeczne.
Ten art. 90 ustawy covidowej powstał na etapie powszechnej paniki pandemią i dziś powinien być uchylony jako bezużyteczny.
Można zrobić zebranie w zgodzie z obostrzeniami. Zacząć w wersji okrojonej do części właścicieli, jeśli wspólnota duża, a uchwały dozbierać obiegiem.
Wielkiej dyskusji o opłatach i działaniach zarządu pewnie nie uskutecznisz, ale uchwały w końcu przegłosujecie.

Troszkę zabrakło szczegółów w Twoim zapytaniu. Okazuje się że udziały wyznaczono za pomocą kryterium "od sztuki mieszkania" a nie "od metrażu".
Co oznacza, że zarządcę powinieneś zapytać o to, dlaczego suma stosowanych udziałów w liczniku nie daje 15 lecz 13,5. Gdzie uciekło brakujące półtora udziału.
Wcześniej pisałem o udziałach nieistniejących, o ile o takich w ogóle można mówić. (Chyba nie można). Udziały istniejące doliczyć trzeba - do mianownika. Czyli o zaginionych 10% istniejących zarządca nie powinien "zapominać". Nie pomijać, ich jakby ich nie było. Na pewno nie w przypadku głosowań uchwał.
Jeśli nie można nikomu przepisać tego 1,5 udziału, to uzyskanie jednomyślności z definicji będzie niemożliwe. Ale nie jest przecież też wcale konieczne.