Zapadają orzeczenia sądów uwzględniające powództwo o nakazanie przez sąd udostępnienia dokumentacji do wglądu.
Pomocne orzecznictwo:
z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 28 stycznia 2016 roku, sygn. akt: I C 1153/14:

"Przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie była zatem bezczynność zarządu wyżej wymienionej wspólnoty w zakresie realizacji wniosku powoda o udostępnienie mu dokumentów wspólnoty za poszczególne okresy, nadto udzielenia odpowiedzi na zadawane pytania przez członka wspólnoty. Kwestię dostępu członka wspólnoty mieszkaniowej do dokumentów tej wspólnoty i jego prawa do informacji w zakresie działalności zarządu wspólnoty reguluje ustawa o własności lokali, która daje właścicielowi lokalu prawo wykonywania czynności kontrolnych. Zgodnie bowiem z treścią art. 29 ust. 3 u.w.l. każdemu właścicielowi lokalu służy prawo kontroli działalności zarządu wspólnoty. Stosownie do art. 27 u.w.l. każdy współwłaściciel lokalu ma prawo i obowiązek współdziałania w zarządzie nieruchomością wspólną, co nie uchybia przepisom z art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy. "
https://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/151020150000503_I_C_001153_2014_Uz_2016-01-28_002

Zarządca ma obowiązek okazać dokumenty do wglądu na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy o własności lokali (" Prawo kontroli działalności zarządu służy każdemu właścicielowi lokalu"). Należy wyartykułować swoje żądanie na piśmie z powołaniem na ten przepis.

Proszę zauważyć, że ukrywanie dokumentacji przed właścicielem jest czynem inkryminowanym, zgodnie bowiem z art. 276 kodeksu karnego, który w takim przypadku miałby zastosowanie:
"Kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2."

Ponadto, zawsze można na drodze postępowania cywilnego wyegzekwować swoje prawo, np. w drodze powództwa o nakazanie okazania dokumentacji do wglądu.

Przepisy bezwzględnie obowiązujące wyznaczają granice swobody stron zawierających umowę. Jeżeli jakiś zapis sprzeczny jest z takimi przepisami, to nie bierze się go pod uwagę.

Wspólnota mieszkaniowa powstała w tym dniu, w którym wyodrębniono pierwszy lokal w nieruchomości na rzecz innego podmiotu aniżeli dotychczasowy właściciel i od tego momentu prowadzimy rozliczenia finansowe oraz je ewidencjonujemy ("startujemy od zera"). Środki, które wpłacano wcześniej nie są wspólnocie należne, skoro ta jeszcze nie istniała.

Zakres podmiotowy i przedmiotowy określa art. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, stanowiąc że reguluje zasady i formy ochrony praw lokatorów.
Art. 2. 1. podaje natomiast definicję lokatora: "należy przez to rozumieć najemcę lokalu lub osobę używającą lokal
na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności;"

Zakres podmiotowy ustawy obejmuje lokatorów, nie ma tu ograniczenia do najemców lokali gminnych.

Nie ma odzwierciedlenia w przepisach, ponieważ gminie nie można dowolnei ustalać udziału, udział gminy winien mieć oparcie w powierzchni użytkowej lokali niewyodrębnionych. Możecie Państwo głosować według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos. A dlaczego nie doszło jeszcze do wyliczenia udziałów na koszt gminy?

Wspólnota mieszkaniowa, o ile szkody dotyczą nieruchomości lokalowych, nie ma legitymacji czynnej do dochodzenia roszczeń, dlatego też zarząd nie może wydatkować środków na pomoc prawną, zastępstwo procesowe, czy inicjować procesu.

Zgodnie z art. 23 ust. 2a:
"Jeżeli suma udziałów w nieruchomości wspólnej nie jest równa 1 albo większość udziałów należy do jednego właściciela bądź gdy obydwa te warunki spełnione są łącznie, głosowanie według zasady, że na każdego właściciela przypada jeden głos, wprowadza się na każde żądanie właścicieli lokali posiadających łącznie co najmniej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej."

Nie można w dowolony sposób wybierać metody liczenia głosów. Wielkość udziału gminy musi znaleźć pokrycie w powierzchni użytkowej, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 3 zd. drugie ustawy o własności lokali:

"Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi."

Grafen2 napisał użytkownik: »

Zarządca napisał użytkownik: »

Sąd jest związany tą hierarchią, to system prawny. Właściciele lokali swoją nie mają uprawnień do modyfikowania ustaw swoją działalnością uchwałodawczą.
Nie mniej jednak kwestia, czy można obciążyć kosztami postępowania osoby, które się do niego przyczyniły jest dość interesująca. Właściciele mają swoje obowiązki, m.in. udział w zarządzie nieruchomością wspólną (art. 27 uwl).

Ale nikt nie zmienia ustawy, ale ją uzupełnia , jako katalog praw i obowiązków, jaki wymyślą sobie właściciele lokali danej WM .
Rolą sądu jest sprawdzenie, czy prawo uchwalone przez właścicieli lokali nie narusza prawa ogólnego i wcale to nie wynika z hierarchii sytemu prawnego.

Uzupełnienie może nastąpić tylko w takim zakresie jaki nie narusza norm prawnych. Niestety, bardzo często zdarza się, że uchwałami właściciele, niczym ustawodawca, nakładają na właścicieli nowe, nieznane ustawie obowiązki, ustanawiają zakazy lub nakazy.

Droga osiedlowa jest przedmiotem współwłasności, wspówłaściciele umówili się między sobą co do sposobu zarządzania.Przyjęcie modelu odmiennego od zasad wynikających z kodeksu cywilnego jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu, dlatego wymaga to zgody wszystkich współwłaścicieli. Ten nowy sposób zarządu należałoby ujawnić w księdze wieczystej macierzystej, dlatego konieczne byłoby zawarcie umowy w formie aktu notarialnego (porozumienie to umowa).
Modyfikacje w zakresie sposobu zarządu są bez wątpienia możliwe w przypadku wspólnoty mieszkaniowej, oczywiście z pewnymi zastrzeżeniami, ponieważ modyfikacji nie podlegają przepisy bezwzględnie wiążące. Moim zdaniem podobnie będzie w przypadku modyfikacji zasad kodeksowych, tutaj też barierą są normy bezwzględnie wiążące. Pytanie, które to normy?

Porozumienie wymagałoby formy aktu notarialnego i wpisu do księgi wieczystej, oczywiście konieczne podpisanie przez wszystkich współwłaścicieli.